تمام پلیمرهای مورد استفاده در قالبهای پلاستیک دارای شاخصههای مخصوص به خود از نظر دمای ذوب، شرینکیج، شرایط خشک شدن، رنگ پذیری و یا نرمی و سختی است که نیازمند شناسایی و استفاده آنها در جایگاه مناسب است. برای شناسایی پلیمرهای قالب پلاستیک روشهای مختلفی وجود دارد. تشخیص پلیمرها یکی از تواناییهای اساسی برای شغلهایی است که به هر نحوی با آنها سرو کار دارند. اگر شما در زمینه قالب تزریق پلاستیک، فروش پلیمر، فروش مستربچها فعالیت دارید یا حتی دانشجوی رشتههای مرتبط هستید این متن را برای شما مفید خواهد بود.
روش شناسایی پلیمرهای قالب پلاستیک
یکی از روشهای شناسایی پلیمرهای قالب پلاستیک ، نزدیک کردن پلیمر به منبع شعله است. به دلیل در دسترس بودن، این آزمون یکی از محبوب ترین روشها محسوب میشود. جهت شناسایی پلیمرهای مورد استفاده در قالب پلاستیک روشهای دیگری نیز وجود دارد که بصورت تخصصی در آزمایشگاههای پلیمر از جمله پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران انجام میشود از این آزمونها میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
TGA: تست کاهش وزن پلیمر در نتیجه افزایش دما و گذشت زمان.
PSC: تشخیص دمای ذوب، دمای کریستالیزاسیون، دمای انتقال شیشهای، دمای کریستالیتی و…
آزمون کشش: جهت شناسایی خواص مکانیکی.
تست ضربه: جهت شناسایی مقاومت قطعه به ضربه.
رئومتری: جهت تشخیص رفتار پلیمرها در حالت مذاب.
تست IR: جهت تشخیص ساختار حدودی ماده توسط تاباندن نور مادون قرمز.
تشخیص پلیمر ترموست و ترموپلاست
جهت تشخیص پلیمر ترموپلاست (قابل ذوب مجدد) و ترموست (غیر قابل ذوب مجدد) یک میله فلزی را تا زمانی که قرمز یا نارنجی ( 260 درجه سلسیوس) شود حرارت دهید و آن را به پلیمر فشار دهید. اگر ذوب شد ترموپلاستیک است و اگر نه ترموست.
شناسایی نوع پلیمر ترموپلاست
در مرحله بعد نمونه را در معرض شعله قرار دهید. اگر بلافاصله هیچ شعلهای تشکیل نشد نمونه را به مدت 10 ثانیه نگه دارید. اگر نمونه پلیمر سوخت به رنگ شعله، به وجود دوده، و نوع چکه توجه کنید.
در مرحله بعد شعله را خاموش کنید و با احتیاط آن را بو کنید. برای تشخیص بهتر میتوان از نمونههای مقایسهای سود برد. در پایان یافتههای خود را با جدول زیر بررسی نمایید. پس از انجام این آزمایش در دفعههای بعد نیز باید این نتایج مشاهده شود تا از نتایج آزمایش اطمینان حاصل کنید.
نتایج تست شعله پلیمر به صورت pdf جهت سهولت دانلود و پرینت در دسترس است.